IWONICZ – wieś w powiecie krośnienskim, na podkarpaciu, malowniczo położona w pięknej kotlinie Potoku Iwonickiego.
Zródła historyczne podają, że już w XIV wieku istniała osada o nazwie Iwańczepole przekształcona później na Iwaniec i Iwonicz. Wiek później, Iwonicz był juz osadą na tyle zasobną, że możliwe było wybudowanie okazałego na ówczesne czasy kościoła, który biskup Mikołaj Błażejowski kosekrował w 1464 r.
Iwonicz bogacił sie szybko dzieki korzystnemu położeniu na trasie szlaków handlowych na Węgry i Bałkany oraz nad Morze Czarne, do bogatych kolonii genuenskich.
Nie ominęły Iwonicza również kataklizmy.
Nie ominęły Iwonicza również kataklizmy.
W 1624 roku zagon tatarski Kantymira Murzy spalił wies z dworem i plebanią. Spłoneły dokumenty kościelne a kościół obrabowano.
W czasie „potopu szwedzkiego” w 1655 roku dwukrotnie stacjonowały w Iwoniczu wojska szwedzkie, a w 1657 roku wojska Rakoczego i Kozakow najechały wieś niszcząc ją i ponownie rabując kościół. W roku 1696 nad Iwoniczem przeszła gwałtowna ulewa, powodując powódź. Woda w kościele sięgała po „trzecie drzewo”, czyli ponad głowe człowieka średniego wzrostu.
W okolicach Iwonicza w latach 1769-1772 toczyły się walki konfederatow barskich z wojskami carowej Katarzyny. Po pierwszym rozbiorze Polski w 1772 roku Iwonicz znalazł się pod zaborem austriackim.
Do 1799 roku włascicielem Iwonicza był Ostaszewski, który sprzedał dobra iwonickie Teofilowi Załuskiemu. W rękach rodziny Załuskich Iwonicz pozostał do wybuchu II wojny światowej. Wojska niemieckie zajęły Iwonicz 9 wrzesnia 1939 roku. W czasie okupacji hitlerowskiej w Iwoniczu znalazło schronienie wielu wysiedlenców ze śląska, Pomorza i Wielkopolski, znanych naukowców, działaczy politycznych i lekarzy.
Wcześnie rozpoczyna się w Iwoniczu tajne nauczanie, którego organizatorami byli Michalina Skwirzynska, ksiądz Erazm Skornicki i ksiądz Walenty Tomkiewicz.
W czasie działan wojennych ludnoś ć Iwonicza poniosła dotkliwe straty. Wielu mieszkancow zgineło w więzieniach, obozach koncentracyjnych i na polu walki. W Lasku Grabinskim hitlerowcy dokonali w dniu 24 lipca 1944 roku egzekucji 72 więźniów z więzienia w Jaśle. Byli to mieszkancy Lubatowej i Iwonicza.
W okresie powojennym rozwój Iwonicza przebiegał podobnie jak w wielu innych tego typu miejscowości na podkarpaciu.
Dzięki wydatnej pomocy Iwoniczan w 1960 roku oddano do użytku budynek Szkoly Podstawowej, rozbudowany na przełomie lat 1980/90. Odnowiony został zabytkowy kościół, dokonano zmiany pokrycia dachu i wybudowano nową dzwnonnice- dzięki ofiarnosci rodaków zamieszkałych w USA.
Wybudowano również okazały dom parafialny.